Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Η θεία μου η Έμπνευση είπε... Λέξεις που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.

  1. "Τούλι": ε ναι ρε φίλε, καμία ρίζα, ούτε καν στα κινέζικα σε φάση "too lee". τίποτα
  2. "Κορμοράνος": γιατί σκατά είσαι φισιοδίφης? είδες κανένα πτηνό να ραίνει τους κορμούς?
  3. "Γιάννης": ποιος διάολος σε έβαλε να βάλεις δύο "ν" στο όνομά μου? το νουνου είχες στο μυαλό σου, ρε....κορμοράνε? είναι ωραία τώρα ρε? είναι ωραία???
  4. "Μαγχεστρία": όοοοχι καλέ μου. Δεν επινόηση τύπου σιμβίκιον. κάποιος πανοσιολογιότατος έφερε το Manchester στη δημοτική καθομιλουμένη. Χωρίς να χρειάζεται κάποιος γλωσσικές πατερίτσες.
  5. "Τσουλίθρα": Μπορεί να είναι μια σκλήθρα που κάνει πατινάζ, μπορεί να είναι το γνωστό ολισθηρό όργανο ψυχαγωγίας των λιλιπούτιων φίλων μας, μπορεί να είναι η μικρή τσούλα, μπορεί να είναι η λαθραία άρνηση παρασκευής μπουρμπουλίθρας. Κανείς δεν ξέρει και οι ρίζες της λέξης χάνονται στά βάθη....
  6. "Φλασκί": κάποτε οι ανάγκες του ανθρώπου τελειώνανε στην αυτονόητη στις μέρες μας, ταχεία κατανάλωση νερού. Ήτανε κάτι σαν φλασάκι. Δεν υπάρχουν φλασκιά πια.
  7. "Τσουτσούνι": χρήση αυτής της λέξης μπορώ να φανταστώ μόνο με κάποιο μαραμένο μικρό κινέζικο ιδεόγραμμα. (tsu-tsu-ni).
  8. "Μπιφτέκι": σαν να καταριέσαι με όλη σου τη δύναμη να κόψει η αυγοτέμπερα του καλλιτέχνη...
Αναρτήθηκε από στις

2 σχόλια:

  1. sntagy28 Μαΐου 2010 στις 11:24 π.μ.

    Το όνομα Ιωάννης προέρχεται από το εβραϊκό όνομα יוחנן (Γιοάναν), που αποτελεί συντομευμένη μορφή του ονόματος יהוחנן (Γιεχόαναν). Σύμφωνα με το The American Heritage Dictionary of the English Language, Fourth Edition σημαίνει «ο Γιαχβέ υπήρξε ελεήμων» ενώ σύμφωνα με το Strong's Concordance σημαίνει «ο Ιεχωβά έχει Ελεήσει». Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού το όνομα πέρασε σε πολλές άλλες γλώσσες και πήρε διάφορες μορφές.Χρησιμοποιείται συνήθως στη νεοελληνική υποκοριστική μορφή όπως: Γιάννης, Γιάννος, Γιαννιός, Γιαννέλης, Γιαννούλης (Νούλης), Γιαννούσης (Νούσης) και Γιαννάκης (Άκης), Τζαννέτος, Τζαννετής, ή μεγαλόσχημα: Γιάγκος, Γιάνναρος, Γιάννακας, αλλά και Γιαννακός (Νάκος), Γιαννούτσος (Νούτσος). Υπάρχει ακόμα το γυναικείο αντίστοιχο Ιωάννα, ή Γιάννα, Γιαννιώ, Γιάννεσα ή Γιαννέσα, Γιάνναινα (ως σύζυγος ου Γιάννη), Γιαννάκαινα (ως σύζυγος του Γιάννακα ή Γιαννακού), και Γιαννούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. sntagy28 Μαΐου 2010 στις 11:52 π.μ.

    Η λέξη που ,και 'γω δε ξέρω γιατί, δεν έχει ποινηκοποιηθεί ακόμα και αποτελεί καθημερινή επιβάρυνση των ακουστικών μας πόρων(εεεεε;) ειναι η λέξη "Μπατζανάκης". Προσέξτε Μπα-τζα-νά-κης. Όσο πιο πολύ την ακούς ή όσο πιο πολύ την προφέρεις τόσο πιο πολύ τα νεύρα σου τεντώνονται(το νιώθεις ήδη ε;).Για την ιστορία σημαίνει "ο άντρας της αδερφής της γυναίκας μου".Όντως δε σου κάνει να το πεις όλο αυτό.Άλλα όχι και μπατζανάκης!Ακούγετε σαν το παιδί της μπάτσας, σου θυμίζει το καζανάκι και τα λοιπά αρώματα πριν ή και μετα την χρήση του.Αναμφίβολα είναι τουρκική (400 χρόνια είναι αυτά), τη λες και γιομίζει ο στόμας σου καλέ!Μπατζανάκ γιαβρούμ σουλτούκ αφιόν καραχισάρ ιστανμπούλ.Υπάρχει η ωραιοτάτη(λέμε τώρα)ελληνική λέξη "σύγαμπρος" ή "σύγγαμβρος".Αλλά αν την χρησιμοποιήσεις θα σε χλευάσουν οι ψευτοκουλτουριαραίοι.Κι εσείς οι κακομοίρηδες θα νιώσετε ιούδες,θα σας ειπούν προσωρινούς οι πολικές αρκούδες, μα τον simon/garfunkel (να λύση περιοπής), θα διδάξουμε στον κόσμοτα τον ήχο της σιωπής!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)