Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Σιχαμερότητες

Οι σκύλοι γλύφουν τις πληγές με το πύον και το αίμα. Δαγκώνουν
και σπάνε ανάμεσα στα δόντια τους τα πρησμένα από το πολύ αίμα
τσιμπούρια, γλύφουν το τρίχωμά τους από την μεριά που ξάπλωναν συνήθως εκεί που το πεζοδρόμιο γίνεται μαύρο από τα ζουμιά που φεύγουν από τους κάδους. Πάνε και βάζουν τις υγρές υπερευαίσθητες μύτες τους εκεί που συνήθως βγαίνουν σκυλάκια. Θα σου γλύψουν το χέρι ακόμα και αν ξέρουν ότι περνάς πολλές ώρες βλέποντας πορνό στο ίντερνετ. Οι γάτες ξημεροβραδιάζονται μέσα στους κάδους σκουπιδιών ακόμα και όταν έχουν φάει στο σπίτι τους, και μετά γλύφουν με μανία τα μαξιλαράκια από τις πατούσες τους και ανάμεσα στα νύχια τους, βάζοντας στον οργανισμό τους κάθε πιθανό κοκτέιλ μικροβίων. Περνάνε πολλές ώρες γλύφοντας το πουλί τους χωρίς να συντρέχει κάποιος σοβαρός υγειονομικός λόγος, μάλλον για διασκέδαση.  Επίσης τρώνε τον πλακούντα από τα νεογέννητα γατιά τους όσο είναι ακόμα ζεστός.
Ο άνθρωπος δεν είναι περισσότερο σιχαμερός. Έχω καταγράψει μια μικρή λίστα με πράγματα που κάνουμε όλοι αποδεδειγμένα και μας κατατάσσουν χαλαρά στα πιο σιχαμένα όντα.
Α) Μυξοφαγία: Η συνήθεια του να τρώμε το περιεχόμενο της μύτης μας. Η βλέννα που βρίσκεται εκεί, υπάρχει για να συλλαμβάνει σκουπίδια και μικροοργανισμούς. Στην αρχή είναι αρκετά ρευστή και κολλώδης όμως όσο περνάει η ώρα σφίγγει και παίρνει το χρώμα της ασφάλτου. Σε πολλούς αρέσει ρευστή να την γυρίζουν στο στόμα τους  και μετά να την καταπίνουν, σε άλλους αρέσει η σφιχτή να την μασάνε για λίγο και μετά να την φτύνουν. Άλλοι πάλι, τις βγάζουν και τις κολλάνε κάτω από το μέρος που διαβάζουνε, συνήθως γραφείο. Πάντως και στις δημόσιες τουαλέτες πολλοί τις κολλάνε πάνω στους τοίχους, έτσι που μοιάζουν σαν να τις καλλιέργησε το σταθερό και ζυγισμένο χέρι κάποιου αγρότη μύξας. Η συνήθεια αυτή απαντάται σε πολλούς πολιτισμούς και εποχές και μάλιστα έχει κατακτήσει και ένα σημαντικό μέρος της έκτης τέχνης που πιθανόν να είναι η μουσική, με τραγούδια πασίγνωστα όπως: "Μύξα να γυρίσεις", "Μύξα ναρθεις απτην δουλειά, δεν το αντέχω" και άλλα.
Β) Κατούρημα του Αρωματικού τουαλέτας: (Παίζει να το κάνω μόνο εγώ?)Το Αρωματικό τουαλέτας ενεργοποιείται και απελευθερώνει το πλούσιο άρωμά του όταν διαβρέχεται. Και το νερό δεν είναι το μόνο υγρό μέσα στο μπάνιο. Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρουσα η εικαστική πλευρά του πράγματος, καθώς αν το υγρό είναι π.χ. μπλε, σε ανάμειξη με το κίτρινο δίνει ένα ωραίο βεραμάν της αρρώστιας. Είναι ωραίο αυτή η αλλαγή να συντελείται μπροστά σου. Είναι σαν ένα γρήγορο μάθημα χημείας ή ζωγραφικής από τον ίδιο τον Μπομπ Ρος, " Ίσως κάπου πίσω από το βεραμάν να ζει ένα μικρό κωλοβακτιρίδιο" και τέτοια.
Γ) Κοίταγμα κοπράνων, περιφάνεια και προκατάληψη: Όλοι μας κοιτάμε με καμάρι και δεν αποφεύγουμε να περιφανευόμαστε στους φίλους και την σχέση μας για μια μεγάλη κουράδα που κάναμε. Καμιά φορά υπερβάλουμε από την περιφάνεια που συνεπάγεται  η απίστευτη ανακούφιση που συνοδεύει το φαινόμενο και καταφεύγουμε σε εκφράσεις του τύπου "Γέννησα", "μεγάλη σαν μωρό" , "έφραξα την χέστρα", "τρεις μεγάλες", "σαν τούρτα σοκολατίνα", "πότε χώνεψα δύο πίτσες ?" , "από πότε έχω να χέσω?"και άλλα. Καμια φορά η σκατούλα έχει μεγάλη διάμετρο, τόση που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν την διάμετρο αυτή την απέκτησε αφού βγήκε από μέσα σου, ή αν όντως και μέσα σου (βασικά το τι γίνεται κατά την έξοδο με απασχολεί) έχει αυτό το μέγεθος. Γιατί ο ανδρισμός σου δεν το δέχεται, ειδικά αν η διάμετρος της σκατουλίτσας είναι μεγαλύτερη από την διάμετρο του πέους σου. Κάτι τέτοιες σκέψεις σε βάζουν τη θέση ενός ήρωα ανέκδοτου, που έχει πέσει το αεροπλάνο του στην αφρική, και για να τον αφήσουν οι νίγκαζζζ να φύγει πρέπει να τον.......αγαπήσει όλη η φυλή, και λες, ε δεν μπορεί να πονάει και τόσο, σαν αντίστροφο χέσιμο θα είναι.
Δ) Κοίταγμα χαρτιού υγείας: η στιγμή της ανακούφισης πέρασε και αμέσως προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα με την ευχή το χαρτί να μην έχει τίποτα πάνω του μετά από μια βόλτα στο κωλάκι σου. Καμιά φορά η ευχή πιάνει αλλά συνήθως πρέπει να ξοδέψεις ένα ρολό για να σταματήσει το χαρτί να βγάινει με αποχρώσεις ανοιχτοκίτρινες. Υπάρχουν και φορές  που όλα δείχνουν ότι τα έκανες όλα σωστά και ξεμπέρδεψες, αλλά τότε είναι που αφού φύγεις από το σπίτι έρχεται η φαγούρα σαν ένα κύμα που σου διαπερνά την ραχοκοκκαλιά και σε βάζει να ξυθείς ακόμα και μπροστά στην κυρία Λουκά. Η δεύτερη δικλείδα που σε βοηθάει να καταλάβεις την διαφορά σε ένα σκούπισμα τύπου "περάστε-σκουπίστε-τελειώσατε" από ένα ενδελεχές φιλότιμο σκούπισμα, είναι ο "δείκτης του λευκού εσώρουχου". Ποτέ δεν ψεύδεται και είναι ο μεγαλύτερος ρουφιάνος των δραστηριοτήτων μας στις μανάδες μας που μας πλένουν και μας ξεσκατίζουν ακόμα.
Ε) Κατούρημα πλαστικού: κάθε σπίτι που περιέχει ανθρώπους με τσουτσού και σέβεται τον εαυτό του, έχει μια ιστορία καυγά για το άσπρο κάλυμμα της χέστρας με τους κίτρινους λεκέδες. Ο άντρας δεν χάνει την ευκαιρία σε κάθε περίπτωση να επιδείξει τις ικανότητές του στο σημάδι όντας αιώνιος κυνηγός. Έτσι σημαδεύει μια το νερό κάνοντας εκείνο τον χορταστικό ήχο, και μια το τοίχωμα επιδεικνύοντας το απόλυτο του ελέγχου του στο όργανο ακριβείας του. Το να λερώνεις το καπάκι σε σπίτι που κατοικεί γυναίκα μπορεί αν είναι πολύ επικίνδυνη δραστηριότητα....
Πείτε άλλο