Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Περδιδόν

Και σε ποιον δεν του αρέσει, τις κλανιές του να μυρίζει
Μα των άλλων τις κλανιές, πάντα αυτός τις αφορίζει

Μια κλανιά είναι παντού, μες στο μπαρ, στην εκκλησία
με κλανιές ραίνουν και ρύζι, σαν χορεύεις Ησαϊα

Μια κλανιά κάτω απ'το στρώμα, είναι δυο φορές καλή
δυο κλανιές πάντα σημαίνουν, πως η φύση σε καλεί

Μια κλανιά από αγελάδα, ή από άλλο φυτοφάγο
το μεθάνιο ανεβάζει, για να σπάσουμε τον πάγο

Τώρα που είπα για τον πάγο, ενθυμήθην παγοκόφτη
ακόμα και η Σαρον Στόουν άλλαξε το σταυροπόδι
για να ρίξει ένα κλανίδι, αλλά εμένα τι με κόφτει?

Και η Γένιφερ η Λόπεθ, με τον τουρλωτό πωπίσκο
κλάνει ευθύς και ξεφωνίζει, “μακαρόνια νά'στε Μίσκο”

Μια κλανιά στον εισοφάγο”, εύχονται οι κοπρολάγνοι
Μια κλανιά είχαν βασίλειο, και διοικούσαν οι Καρλομάγνοι

Και άμα είσαι στο νερό, με καβούρια ερημίτες
τύφλα νά'χει βρε παιδιά, το ψάρεμα με δυναμίτες

Μια κλανιά πάντα αρκεί μια καρδιά για να ραγίσει
μπρος σε μια καλή κλανιά τύφλα νά'χει το γαμήσι

Και άμα είσαι Παοκτσης, πρέπει αυτό να αφομοιώσεις
με ρετσίνα και κλανιές στη κερκίδα θε να λοιώσεις

Πάντα μια καλή ιδέα ξεκινάει με μια κλανιά
και ένα χέσιμο μετά και αυτό είναι όλο

Σαν πεθάνει μια κλανιά και ο θεούλης την επάρει
ρίπτει φασόλια επι γης, τη θέση της άλλη να πάρει

Συνηθίζεται να λένε και δεν είναι μυστικό
πως αν κλάσεις, κάπου γύρω, γίνεται ένα φονικό

Στο μεσαίωνα η πυρά, άναβε με μια κλανιά
και στο Γιορκσάηρ ψήναν γάτες, και τις μάγισσες μετά

Στη Μοσούλη στη Βασόρα, φίνα στην Αλιτινή
και στο Πισκοπιό ρομάνζτα, είσαι τρέλα Γιώργη Πάντζα

Όποια πέτρα και αν σηκώσεις, κάποιον έλληνα θα βρεις
μα αν έχει μέγα βάρος, σε κλανίες θα αναλυθείς

Άμα κλάσεις μες στο μπάνιο, και έχεις στο πωπό σαπούνι
η πορδή θα ακουστεί, σα να ρεύεται γουρούνι

Το προσδόκιμο ζωής, αν μετριώταν με κλανιές
τότε εγώ θα είχα πεθάνει, κάπου 6-7 φορές

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Λεφτήνωρ ο ωφελής

Όταν φέρνω λεφτά στο σπίτι

Σαν χαράξει εκείνη η μέρα που σου φέρνω του παράδες
από σκώληκα με ανάγεις σε γαμώ τους παιδαράδες

Όλα τα χατίρια κάνεις στο φαΐ και στο κρεβάτι
μα μονόκερο αν ζητήσω θα μου φέρεις ένα άτι

Τα λεφτάκια συντηρείς μέσα σε χοντρό αλάτι
μες στη τράπεζα τα κλείνεις, password? ίριδα απ' το μάτι

Μα όταν σώνεται ο παράς τρέμω ο έρμος φουκαράς
με κλειδώνεις στο κελάρι για να πας Πότρο καράς

Για να παίξεις κουλοχέρη αγωνία και θανάση
για να σε εύρω πρέπει να έχω super ένστικτο της Λάσι

Και άμα σπίτι σε μαζέψω από σκοτεινό σοκάκι
θα με βάλεις να πουλήσω και τα χνούδια απ 'το σακάκι

Και πάνε τα κρεβάτια και πάνε τα φαγιά
και πάνε οι μέρες που έκανα το μαχαραγιά

Τώρα πάω να δουλέψω να αρόσω όλη τη γαία
να γενώ πάλι σκουλήκι και ένα ατομο αΜΕΑ 

Ποιημάτων συνέχεια...

Ποίημα για το μέσο ξύπνημα

Σαν εχάραξε η μέρα, μπήκε μέσα απ' τις κουρτίνες
και σκιαγμένες ετρυπώσαν μες στο στρώμα οι λειχήνες

Οι λειχήνες απ' τα σάλια που σου τρέχουν απ' το στόμα
ξεκινάνε απ'το pillow και ποτίζουνε το στρώμα

Και η ανάσα που αποπνέεις σαν το θάνατο μυρίζει
ή σαν την μαγειρική σου, σαν το κάρυ με το ρύζι

Για να αφήσω το κρεββάτι και να παώ να κατουρήσω
με μαχαίρι την ανοίγω την μπιχλίλα, μη γαμήσω

Και άμα ουρήσω στο καπάκι και ετύχει να το δεις
θες ευθύς να το σκουπήσω για να ευχαριστηθείς

Και αν δεν σού' χω πρωινούλι με ένα άνθος στο κρεβάτι
τότε άνθη μες στο στόμα και έναν οβολό στο μάτι

Και αν ευθύς πάω να χέσω και βρωμίσει όλη η γη
τότε θεέ μου κατεβάζεις σούπερ ΧριστοΠαναγή

 Ποίημα για την προϋπνια ακολουθία

Σαν βγω στο πηγαιμό για το κρεβάτι
μια μαλακία πάντα σε πιάνει
δεν σ' αρέσει που με λένε Γιάννη
θέλεις να με λες Ευφράτη

Σαν βγω στον πηγαιμό για το κρεβάτι
μου γίνονται ζαρτιέρες μυς και νεύρα
εμέσματα γίνεται το τελευταίο γεύμα
και βγάζω ξερές τσίμπλες απ' το μάτι

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

ψάχνω μια αστεία σκέψη

όπα βρήκα μια

Θα συντάξω ένα ημί-πόεμα, εδώ μπροστά στα μάτια σας

θα λέγεται "κλάζω και φωνασκώ"

Κλάζω και φωνασκώ

Η φωνή και η κλανιά
το κερί μέσα στα αυτιά
το πουλί μέσα στο χέρι
αποτελούν πηγές αφορισμού ημών των ανδρών από τα παστρικά κορίτσια

Εγώ μπορεί να κλάνω
όχι θα κάτσω να πεθάνω
και εσύ όλο μου λες
πως για να κλάνω τόσο, ίσως και να τον έχω πάρει από πίσω και να έχει αστοχήσει πάλαι ποτέ κραταιός σφιγκτήρ μου

Και τότε αρχίζεις τις φωνές
"άντε γαμήσου που μου' θελες φασόλια και φακές"
και τι να έτρωγα βρε Μαίρη?
παστίτσιο μες το μεσημέρι?

Οι πάτοι με την χλωροφύλλη
είναι δυο καλοί μου φίλοι
σε αντίθεση με τον δικό σου πάτο
που μου το σερβίρεις μες το πιάτο
λες και είναι για τσίπουρο μεζές
κρέας και μύξες και κάτι σαν γιαούρτι
και εισήγαγες κρυφά μπαρούτι

Και άσε να μην θυμηθώ
εκείνον τον μεσοαστό
που σου την έπεφτε στα ίσα
όταν πήγαινα να κάνω τσίσα

Και όταν αλλάζω το βρακί
μου λες έχουμε καμιά γιορτή?
όχι, το αλλάζω επειδή
επειδή το βράδυ ακούω ήχους από εκεί μέσα

σαν να ξεφύγαμε λιγάκι
στο μέτρο και στο περιεχόμενο
σε αυτό το ποιηματάκι

 Ποίημα Νο2

Ποίημα με το δύο για αριθμό
δεν με φοβίζεις-σε γαμώ
για τόλμα να με ακουμπήσεις
και θα μας δείξουν στις ειδήσεις

Ποίημα Νο3

Ποίημα με το νούμερο τρία
σε τραγουδάν στην θύρα-3
και στην αθάνατη παράγκα
και έχεις ουρά φουντωτή σαν τον μάγκα _της Πηνελόπης Δέλτα

Ποίημα Νο4

Ποίημα με το τέσσερα
οι τέσσερις ανέμοι 
σε παίρνουν στα τέσσερα
και έχεις και μια κόκκινη κλωστή δεμένη
στο λαιμό, είσαι λίγο ανωμαλάρα

Ποίημα Νο5

Πέντε είναι οι κόρες σου
και όλες τις αγαπάς
και μυρίζεις όμορφα 
σαν την κοκό σανέλ ωρέ

Ποίημα ΝοΑ

Πες μου τι Αλφα ρε γαβ-γαβ
μπύρα άλφα?ρύζι 3άλφα?
μην είσαι η Άλφα βήτα?
και μπάσκετ με τον Κών/νο Β

Ποίημα ΝοΠ

Ποιήμα με το γράμμα π
σαν θα γεράσεις θα σου πάρω π
και έτσι θα σου τα πάρω όλα
δεν είσαι δα και Φ