Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Αφιερωμενο ε-ξαρατικά

Ταξίδι....στην ανατομία σου...

'Οπως ξαπλώνεις πάνω μου, μέσα στο λεωφορείο
θα ήθελα να σού' μπηγα τα δόντια στο κρανίο

Την τρυφερή την σάρκα του, με ευκολία τέμνω
και με εγκεφαλίτιδας μικρόβια σε σπέρνω

Αν μάφηνες θα θήλαζα, από τους λεμφαδένες
της ηβικής σου σύμφυσης, τους βαρθολίνειους αδένες


Μου λείπει η μύτη σου...

Έφυγες με παράτησες, μονάχο μες στο κρύο
και γω τις μύξες σου κοιτώ, κάτω από το γραφείο

Θυμάμαι όταν σκάλιζες, τη μύτη και γελούσες
στα κίτρινα δοντάκια σου, ταμπάκο μασουλούσες

Της μύτης σου τα ποιήματα, απίθωνες με χάρη
τόσο καιρό που τά' χαμε, θα γέμιζες πυθάρι



 
Και εσύ το κάνεις....

Πηγαίνεις στην αισθητικό
και μου γυρνάς στο σπίτι
το δέρμα σου είναι απαλό
σαν τόνος Ρίο Μάρε


Θέλω να ξέρεις μάτια μου, πως σε έχω βιντεάκι
μετά απ' το κατούρημα να στάζεις στο καπάκι

Από τη μία είναι καλό, ισότητα ζητούσες
μα εσύ ήσουν που με έπρηζες πως μικρόβια θα κολλούσες

                                              

                                                                                                                                                            













Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

ενθύμιον του στρατού (fart one)

Η θητείαν μου δεν έχει τελειώσει ακόμα και παρόλο που δεν θα το ήθελα θεωρητικώς, εντούτοις είναι για μένα μιαν σταθεράν πηγή εμπνεύσεως. Η έμπνευσίς μου ταύτη, εκφράζεται πληθωρικώς. Να, ας ειπούμε, προχτές ορμώμενος από την ηλεκτρεγερτική δύναμη που έδωσε στην ζωή και θητεία μου η τοποθέτησίς μου ως Καψιμιτζέα, αρχίνησα την συγγραφήν ενός δοκιμίου, το οποίον έσεται το έως την ταύτην ημέραν απάνθισμα της στρατιωτικής ζωής εν γένει. Εγγενείς ανωμαλίες που παρατηρούνται αμέσως, οίτινες έσονται δια παράδειγμα, η και καλώς καθαρευουσιάνικη γλώτταν, οι νεολογισμοί και οι επιπεφυκότες, είναι αποτέλεσμα της στρατιωτικοποιήσεώς μου. Το λοιπόν τα ακόλουθα, διανθησμένα με τον ηθμό των προβλεπομένων συναισθημάτων:

-Εξαιρετικώς αύπνιαν, συνοδευομένης μετ' επιπόνων μεταμεσονυχτίων βιαίων εκ του θαλαμοφύλακος εγέρσεων, συνοδευόμενες με την σειράν τους από αίσθημα προθανάτιας αγωνίας, εντόνου άλγους εκ της κακής στάσεως του νεανικού σώματους και κρίσεων υπογλυκαιμίας λόγω του υφάλμυρου δείπνου.

-Ατελείωται θεριναί και χειμεριναί ώραι, πρωιναί και εσπεριναί, οίτινες εθόπευον και εχαϊδευον τας ηδείας φαντασιώσεις, του εγγύς μελλούμενου μετά της ερωτικής συντρόφου βίου, καθώς και άλλαι, ολιγότερον ηδείαι, οίτινες δύνανται προκαλέσουσιν δυσφορία καθότι ρεαλιστικαί και πεσιμιστικαί, εν ανοιχτόν και σαδιστικόν παράθυρον εις την καταθλιπτικήν διόπτευση του εγγύς μέλλοντος.

-Συναίσθημα επίπονο και επίμονο περί της μίας πρώτης εβδομάδος μετά τη παρέλευση των γλυκέων στιγμών της περιόδου αδείας.

-Εκτέλεσις καθηκόντων σκοπού εις την κεντρικήν θύραν (ΚΠ), με θερμοκρασίας ασύμβατας με την σωματικήν και ψυχικήν ευεξίαν. (-12 έως +42)

-Απάνθρωπα βίαιη θραύση του μικρού εγχειριδίου του νυχοκόπτη και της παρά τω εγχειριδίω μικράς λίμας από τους Στρατονόμους, την ημέρα της πρώτης παρουσιάσεως εις το κέντρον εκπαιδεύσεως νεοσυλλέκτων.

                                                                                                              εν τω καψιμίω, 2012 

Φωτογραφικόν αρχείο:




εγώ οταν εφαγα καμπανα γαιτί ήμουν αξύριστος αλλά τελικά μου δώσανε τα σκήπτρα του πιο αξύριστου









εγώ με το αγόρι μου που γνώρισα στο στρατό






εγώ πάνω στον πιστό μου σκύλο Ευμαίο, λίγο πριν τη μάχη της Πάρνηθας












εγώ όταν νίκησα στην σκοποβολή (4χ 400 στιπλ) τον ρομπέν των δασών(από το κέντρο όταν ήμουν νέο)








εγώ με την περιφρούρηση της πατρίδας





πόρτα του ΚΨΜ







εγώ με τον Στρατηγό του ΝΑΤΩ, Αλί Νταμπίζα στα σκηνάκια στον Ευρυμέδοντα






εγώ μόνος βγάζω νάρκες στον ελέυθερο χρόνο στις εξόδους





εγώ αλλήθωρος






εγώ πριν απολυθώ και αφού






εγώ στις γυμναστικές επιδείξεις και όταν πήρα απολυτήριο







Διασκέδαση στην βραδιά οπλίτη













εγώ παραλλαγμενος για να διεισδύσω στα άδυτα των μυστικών γυναικέιων υπηρεσιών





Αριστερά πριν το στρατό, Δεξιά μέσα στην θητεία( εγώ )









εγώ σήμερα το πρωί τελικά και επίσης









σχεδόν καθημερινά τρώγαμε από αυτό (Πούστη + κινέζο)